Feliz Navidad!

Daar ben ik weer! Het heeft even geduurd en dit heeft onder andere te maken met het feit dat ik op de Rancho geen bereik what-so-ever heb (dus geen internet maar zelfs geen bereik met m'n mobiel), wat ik eerlijk gezegd wel lekker zen vind. Zelfs mijn facebookverslaving blijkt niet zo erg als ik gedacht had want ik mis het niet eens zo heel erg hier.. kun je nagaan hoe ik het naar mijn zin heb!

Goed, gaan we weer even in chronologische volgorde, vanaf het moment dat Andrea me sochtends om half 5 verliet in Uvita en ik daar om half 9 de bus pakte, in m'n upsie. Hoewel, tot aan Golfito reiste ik soort van samen met een Duitse vrouwelijke arts met heel veel been- en okselhaar. Deze reis ging snel en om half 1 smiddags was ik al in Golfito, waar het wachten was op de enige bus richting Pavones/ Punta Banco, die om 3 uur smiddags zou gaan. Na 2,5 uur rondgehangen te hebben kwam die eigenlijk- een compleet volgeladen gele schoolbus die hortend en stotend de weg over moest. Alle tico's vonden het reuzegrappig toen ik me via de achterkant erin hees en mijn kop stootte, ik ben natuurlijk ook zoooo lang! Gelukkig praat ik ondertussen wel een woordje spaans dus konden we er met z'n allen om lachen. Maar dit was me het avontuur wel, echt hoor, één verkeerde bocht en we lagen met zn allen om, pfoee.. zoiets zou in Nederland echt niet kunnen. Anyways, omdat de weg te slecht was door de vele regenval van de laatste tijd moest ik in een ander plaatsje, Comte overstappen op een wit shuttlebusje, welke me rond 6 uur/ half 7 netjes bij de Rancho afleverde. Otto stond me hier al op te wachten en ik kon lekker gelijk aanschuiven.. Perfect!

Rancho Burica. Nou mensen, ik kan het iedereen van harte aanbevelen. Het zegt opzich al heel wat dat mijn behoefte aan internet niet eens zo sterk is hier en nu, 2 weken later, ik pas mijn eerste blog weer schrijf. Goed, hoe ga ik dit beschrijven? Een juiste impressie lijkt mij wel op z'n plaats, dus ik ga mijn best doen. Eenmaal aangekomen dus hartelijk ontvangen door Otto, Charlotte (zijn vriendin- samen de managers op dit moment) en Xenia, de kokkin. Op dat moment waren er geen andere gasten, dus nog lekker rustig, wat ik op dit moment niet meer kan zeggen- maarrrr, supergezellige drukte nu dus ik mag niet klagen! Ik heb een eigen hutje naast het huis van Otto en Charlotte en voor de rest staan hier verschillende huisjes/ cabinas op het terrein. Het terrein is werkelijk adembenemend- Als ik met mijn gezicht naar de zee sta, welke echt op 10 meter afstand van mijn cabina is, zijn achter mij de bergen en als je daar op loopt zit je zo in hartje jungle met bovenin helemaal een indianenreservaat. De natuur is overweldigend (wederom) en rode Maccaws, toekans, leguanen, slangen, squirrelmonkeys, brulapen en allerlei andere soorten dieren zijn hier de normaalste zaak van de wereld. Nou nog hopen een keer een walvis te spotten vanaf het platform waar we bijna elke avond verrast worden door een sensationele zonsondergang en het sprookje is compleet. Klinkt niet verkeerd he?! (Kleine correctie tussendoor, voordat ik dit blog op internet zet, heb ik gisteren en vanochtend- 22-12-2010, al 5 walvissen gespot!!!! Echt fantastisch, gister terwijl de surfers in het water lagen en wij vanaf het platform een geweldig zicht hadden op deze gigantische beesten 'sprongen' ze het water uit.. no words).

Ik voel me in ieder geval helemaal thuis hier, Charlotte is helemaal blij met me en ik eigenlijk ook met hun! Ik kan alles doen en pakken wat ik wil en af en toe moet er gewerkt worden, wat helemaal niet als werken aanvoelt. Ondertussen al 2 huisjes geverfd naar grote tevredenheid van iedereen en ik moet zelf ook zeggen dat het resultaat er mag wezen! (Lekker op z'n Rotterdams, zoals de meerderheid inmiddels hier, top!)

Afgelopen zaterdag mocht ik ter gelegenheid van Charlotte dr verjaardag mee met een paardrijtocht, niks vergeleken met de voorgaande! Na weer met mijn manen in de wind over het strand gegaloppeerd te hebben doken we met zn allen de jungle in, echt mooi maar op tijden zelfs een beetje tricky- gelukkig begeleidde Wilbur, onze tuinman, de boel met een schop en dikke macheta en zorgde hij dat de weg begaanbaar was. Wildlife adventures ten top! Deze week maar eens beginnen met leren te surfen want ik voel me zo langzamerhand toch een beetje een buitenbeentje. Wel al een keer met een bodyboard het water ingeweest, maar daarvan heb ik wel geleerd niet met low tide erin te duiken aangezien we hier voor de deur geen zachte beachbreak hebben, maar gewoon een keiharde reefbreak, waardoor klunzige Kirsten alweer de nodige schammen en wondjes opgelopen heeft. Ik zeg, mooie littekens met mooie verhalen. (En nog een onderbreking- gisteren, of wel dinsdag 21-12-2010, voor het eerst met een longboard wezen peddelen en wat golfjes geprobeerd te pakken- wat af en toe ook lukte! Helemaal in 'm'n sas – met badedas ahuh! Vandaag nog maar eens het water in en kijken of ik ook kan staan.. Spannund!

Furthermore, mi espanol es bueno, por que yo hablo mucho con Xenia y Wilbur, es divertido! Ook oefen ik mijn Engels frequently aangezien Charlotte Amerikaanse is en we uiteraard ook buitenlandse toeristen binnenkrijgen- altijd gezellig en mooi om zoveel verschillende mensen te ontmoeten. Dat verveelt niet, én het is nog eens handig ook met het oog op de rest van mijn trip (hoewel de meerderheid hier er inmiddels heilig van overtuigd is dat ik voorlopig gewoon lekker hier blijf), omdat ik behoorlijk wat tips krijg, voornamelijk over New Zealand and Australie, die nog wel eens goed van pas kunnen komen.

Goed, toen mijn moeder me van de week vroeg wat ik verder allemaal gedaan had van de week kon ik eigenlijk niet heel veel meer bedenken (m.u.v. Bovenstaande) en vooral héél veel lachen. Vorige week is Willemijn aangekomen uit Amsterdam, ook een vaste gast hier en sjesus he, die had stand-up comedian(te) moeten worden. Tammie en El, ze is een soort combinatie van jullie dus dat is wel handig, zo twee in één haha. Buikpijn van het lachen met mijn nieuwe mattie en ik kijk uit naar Kerst en NYE (Wat gaan jullie trouwens allemaal doen???). Er zijn al plannen voor vuurwerk halen bij de grens (met Panama dit keer, niet België), en ik geloof zeker dat het aan alcohol, muziek en gezelligheid niet zal ontbreken! Sjesus, weer een intermezzo. Ondertussen hebben we de rough ride naar Paso Canoas al gemaakt- Danny, Mark en ik, en kwamen we thuis met een overload aan alcohol en vuurwerk en ik met een nieuwe outfit voor NYE, woehoe! Wat een toestand was dat daar zeg.. echt een typische louche grensstad. Kan ik nu dus ook zeggen dat ik in Panama geweest ben!

Even denken wat ik nog meer kan vertellen.. Hmm, sja ook Costa Rica heeft zijn mindere kanten. Zo zijn Mark en Denise (één van de eigenaren) op weg hier naartoe (bij Dominical) bestolen. Even 5 minuten niet bij de auto en gewoon helemaal leeggehaald!! ALLES weg.. ze betrapten die gasten nog wel, maar wat ga je doen als je hoort dat bij hun op de voorbank een pistool lag. Dan is erachteraan gaan en klemrijden ook geen optie meer.. Ook hier op de Rancho is helaas savonds, terwijl Charlotte, Willemijn en ik gezellig in het restaurant een disco aan het bouwen waren, in één van de cabinas in het donkere gedeelte een megadure camera van een stel gestolen. Zij waren uit eten en waarschijnlijk hebben mensen uit een dorpje verderop hen eerder op de dag gezien met alle apparatuur en zijn hier gewoon op uit geweest. Gelukkig hadden ze nog al hun andere waardevolle spullen gewoon bij zich.. Maar goed, altijd goed oppassen dus, but it's still all about the fun en dit soort dingen wegen bijna niet op tegen alle andere ervaringen hier!

Pfoe ja, aardig verhaal ondertussen.. Kan nog wel even doorratelen maar ik hou het hierbij. Stap zo achterop de Quad bij Danny om dit online te posten en jullie weer te voorzien van wat leesvoer! Daarna ga ik weer verder werken aan mijn kleurenpalet- denk: mooi bruin en lekker blond is niet lelijk wiiee!

So tell me what's new in Holland? Maggie, wat een heerlijk verhaal weer haha! Kan me er zo wat bij voorstellen haha, hoe is het daar in Berkel??  

Verder om maar even goed af te sluiten, wens ik jullie allemaal hele mooie, gezellige en hopelijk ook witte kerstdagen en een heeeeeel fantastisch uiteinde van 2010 en een goed begin van het nieuwe jaar! Ik drink er zeker één (al dan niet veel meer) op! :-)

Cheers!